Umożliwienie wszystkim ludziom korzystania na równi z praw musi być priorytetem dla wszystkich. Dlatego powinniśmy nadal łączyć siły, aby osią- gnąć pełne poszanowanie równości praw i godności wszystkich istot ludzkich, aby nikt w Europie nie był pozostawiony bez ochrony swoich praw.

Konrad Janowski i Michał Łuczewski[1] oraz Jadwiga Staniszkis, do których obserwacji się odnoszę, trafili w samo sedno, interpretując problem dobra wspólnego i możliwości jego poznania jako ściśle związany ze sporem między realizmem a nominalizmem filozoficznym. Jestem przekonany, że mają rację i że jest dokładnie tak: jeśli stanowisko filozoficznego realizmu jest uzasadnione, wówczas obiektywne dobro wspólne istnieje i jest poznawalne. Jeżeli jednak rację ma nominalizm, wówczas obiektywne dobro wspólne jest niemożliwe, istnieją wyłącznie subiektywne dobra jednostkowe, a „wspólne“ dobro jest tylko ich „sumą“.

Na początku zimnej wojny, w 1947 r. George Kennan wysłał z Moskwy swój słynny Długi Telegram, opublikowany później jako artykuł pod tytułem „źródła sowieckiego zachowania”. Dziś, gdy w powszechnej opinii świat wkracza w nową zimną wojnę, warto zadać analogiczne pytanie o źródła chińskiego działań.