porozumienie stron konfliktu (często w efekcie negocjacji) oparte na wzajemnych ustępstwach.

podatność jednostki na nacisk grupowy, wyrażająca się w uległości wobec norm, poglądów i wzorów zachowań przyjętych w danej grupie; przeciwieństwem konformizmu jest nonkonformizm.

umowa międzynarodowa między rządem a Stolicą Apostolską, regulująca stosunki państwo–Kościół.

związek dwojga ludzi, którzy mieszkają razem i prowadzą wspólne gospodarstwo, ale nie zawarli formalnego związku małżeńskiego.

styl politycznego myślenia nieufny wobec radykalnych zmian. Konserwatyści uważają, że społeczeństwo jest podobne do żywego organizmu, rozwija się stopniowo i samoistnie, a kluczową rolę w jego funkcjonowaniu odgrywa przywiązanie do tradycji i religii. Podstawą życia społecznego nie jest jednostka, ale tradycyjne wspólnoty, w których żyją ludzie – np. parafia, wspólnota…

(ustawa zasadnicza) – podstawowy akt prawny, stanowiący fundament systemu prawnego w danym kraju. Konstytucja definiuje strukturę i kompetencje władz, określa prawa przysługujące obywatelom, wyznacza też cele, które dane państwo chce realizować. Konstytucja powinna być trwała, dlatego jej zmiana jest znacznie trudniejsza niż uchwalenie ustawy zwykłej.

umowa międzynarodowa dotycząca jakiegoś obszaru stosunków międzynarodowych (np. przestrzegania praw człowieka, zasad handlu czy kontroli zbrojeń). Rządy podpisujące daną konwencję zobowiązują się do przestrzegania jej postanowień i godzą się na zastosowanie sankcji w przypadku ich złamania.

wykorzystywanie władzy lub funkcji publicznej do uzyskania korzyści majątkowych albo osobistych. Korupcją jest zatem nie tylko przyjęcie lub żądanie łapówki (prezentu) w zamian za pozytywną decyzję w jakiejś sprawie, ale także wykorzystywanie majątku publicznego do celów prywatnych, płatna protekcja, finansowanie partii w zamian za zdobycie wpływów, czy też uchylanie się…

1) świątynia, budowla dostosowana do potrzeb kultu (najczęściej o świątyni chrześcijańskiej); 2) zorganizowane wyznanie chrześcijańskie (np. Kościół katolicki, Kościół prawosławny, Kościoły protestanckie); w tym znaczeniu termin ten występuje w prawie, historii i naukach społecznych.

postawa niechęci lub wrogości wobec obcych: cudzoziemców, przedstawicieli mniejszości religijnych lub etnicznych, a także braku szacunku dla ich tradycji i kultury. Postawy ksenofobiczne nasilają się wśród grup lub warstw społecznych zazwyczaj w czasie kryzysów ekonomicznych czy społecznych. Ksenofobię często wzbudzają lub podsycają prawicowi populiści. Termin pochodzi z greckiego ksenos –…