okres przed wyborami, który kandydaci (partie polityczne) wykorzystują na zdobycie poparcia wyborców. Ogłaszają swoje programy, organizują spotkania i wiece, występują w telewizji itp. Kampania wyborcza może mieć charakter pozytywny (promowanie własnej partii lub kandydata) albo negatywny (dążenie do zmniejszenia poparcia dla konkurentów, np. poprzez ujawnianie kompromitujących faktów z ich przeszłości).

wielka zbiorowość wyodrębniona ze względu na istotne cechy wspólne jej członków – np. wykształcenie, pozycję społeczną, a przede wszystkim wysokość dochodów.

porozumienie kilku osób lub organizacji, mające doprowadzić do realizacji wspólnych dla nich celów. Warunkiem utworzenia koalicji jest przezwyciężenie różnic między jej uczestnikami – to, co ich dzieli, musi zostać przez nich uznane za mniej istotne od tego, co ich łączy. W polityce mówimy o koalicjach wyborczych (porozumienie zawarte w okresie…

ustawa określająca sposób przeprowadzenia wyborów (w tym zasad prowadzenia kampanii wyborczej) i obliczania ich wyników.

organ pomocniczy parlamentu zajmujący się jedną z ważnych dziedzin polityki państwowej (np. sprawami zagranicznymi, rolnictwem, zdrowiem i opieką społeczną). W skład komisji wchodzą zarówno posłowie koalicji rządowej, jak i reprezentanci opozycji. Komisja przygotowuje i opiniuje projekty ustaw, może też kontrolować pracę ministra odpowiedzialnego za sprawy będące przedmiotem jej zainteresowań. Oprócz…

porozumienie stron konfliktu (często w efekcie negocjacji) oparte na wzajemnych ustępstwach.

podatność jednostki na nacisk grupowy, wyrażająca się w uległości wobec norm, poglądów i wzorów zachowań przyjętych w danej grupie; przeciwieństwem konformizmu jest nonkonformizm.

umowa międzynarodowa między rządem a Stolicą Apostolską, regulująca stosunki państwo–Kościół.

związek dwojga ludzi, którzy mieszkają razem i prowadzą wspólne gospodarstwo, ale nie zawarli formalnego związku małżeńskiego.

styl politycznego myślenia nieufny wobec radykalnych zmian. Konserwatyści uważają, że społeczeństwo jest podobne do żywego organizmu, rozwija się stopniowo i samoistnie, a kluczową rolę w jego funkcjonowaniu odgrywa przywiązanie do tradycji i religii. Podstawą życia społecznego nie jest jednostka, ale tradycyjne wspólnoty, w których żyją ludzie – np. parafia, wspólnota…