W tym materiale powtórzymy wiadomości z jednego z działów wiedzy o społeczeństwie. Powtórzenie opierać się będzie na zestawie ćwiczeń interaktywnych z zakresu NATO oraz pracy z tekstami źródłowymi i multimediami. W dalszej części znajdują się dokładniejsze informacje na temat tego, jak czytać polecenia oraz odpowiadać na pytania. Podpowiadamy, na co warto zwrócić uwagę.

Unia Europejska przeżyła w ostatnich latach kilka poważnych kryzysów, przede wszystkim ekonomiczny oraz imigracyjny. Oprócz tego – po raz pierwszy w historii – jeden z krajów członkowskich zdecydował się na opuszczenie tej organizacji. To wszystko skłania do pytań o przyszłość UE. Takie pytania były jednak zadawane od najwcześniejszych etapów integracji europejskiej w latach 50. XX wieku i zawsze wywoływały spory polityczne.

Organem odpowiedzialnym za prowadzenie polskiej polityki zagranicznej jest Rada Ministrów (Konstytucji RP art. 146 ust. 1), która zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa oraz sprawuje kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi. Osobą bezpośrednio odpowiedzialną za koordynację polityki zagranicznej w rządzie jest minister spraw zagranicznych. Minister nie realizuje samodzielnie polityki zagranicznej. Do dyspozycji ma służbę zagraniczną, czyli urzędników i dyplomatów pracujących w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Warszawie oraz na placówkach dyplomatycznych.

W tym materiale powtórzymy wiadomości z jednego z działów z wiedzy o społeczeństwie. Powtórzenie opierać się będzie na zestawie ćwiczeń interaktywnych z zakresu członków i kandydatów do Unii Europejskiej oraz pracy z tekstami źródłowymi i multimediami. W dalszej części znajdują się dokładniejsze informacje na temat tego, jak czytać polecenia oraz odpowiadać na pytania. Podpowiadamy, na co warto zwrócić uwagę.

Po zapoznaniu się z materiałem potrafię: przedstawić główne etapy integracji europejskiej; wyjaśnić, na czym polega zasada pomocniczości i solidarności; wymienić podstawowe prawa obywatela Unii Europejskiej.

Obecnie na świecie istnieje wiele różnych organizacji międzynarodowych skupiających w swoich szeregach wszystkie lub część państw. Jednak jedyną uniwersalną organizacją międzynarodową, która działa na rzecz bezpieczeństwa i współpracy na świecie, jest Organizacja Narodów Zjednoczonych. Oczywiście funkcjonują też organizacje regionalne i subregionalne o mniejszym zasięgu oddziaływania niż ONZ, ale realizowane przez nie zadania i znaczenie są bardzo duże. Należą do nich państwa z danego regionu lub kontynentu, zajmują się życiem i zdrowiem ludzi albo też konkretnym działem gospodarki lub polityki.

Historia ludzkości to historia konfliktów. Dzięki nim, a przede wszystkim dzięki umiejętnemu ich rozwiązywaniu, ludzkość regulowała swoje wzajemne relacje, zmieniając normy społeczne, wprowadzając nowe stosunki pomiędzy jednostkami i grupami społecznymi, czy w końcu decydując o równouprawnieniu kolejnych mniejszości. Konflikt, sam w sobie budzący obawy, dobrze i trwale rozwiązany, może przynieść pozytywne i długofalowe skutki społeczne.

Konflikty społeczne są nieodłączną częścią życia społecznego. Ich skutki bywają destrukcyjne. Mogą także pełnić funkcję wzmacniającą wartości i normy społeczne, jeżeli ludzie będą potrafili szukać rozwiązania sporów.

Po zapoznaniu się z materiałem: Poznasz genezę, cele i najważniejsze organy Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego. Ocenisz wpływ tej organizacji na utrzymanie pokoju i pozycję USA na świecie. Scharakteryzujesz cel istnienia Układu Warszawskiego. Wyjaśnisz pojęcia „świat dwubiegunowy”, „zimna wojna”.

Nie ma jednej ogólnie przyjętej definicji praw człowieka. Możemy uznać, że „prawa człowieka to powszechne normy moralne o charakterze podstawowym, przynależne każdej jednostce w jej kontaktach z państwem. Pojęcie praw człowieka opiera się na trzech tezach: po pierwsze, że każda władza jest ograniczona; po drugie, że każda jednostka posiada sferę autonomii, do której nie ma dostępu żadna władza; po trzecie, że każda jednostka może się domagać od państwa ochrony jej praw.