Zarządzanie kryzysem epidemicznym, przyjmowanie uchodźców, relacje z postaciami takimi jak Trump, Orbán, Putin czy Łukaszenko: polityka w Europie jest pod ciągłą presją. W jakim stopniu nasze procesy demokratyczne są reprezentatywne, a przede wszystkim stabilne w obliczu tych wyzwań? Na jakim poziomie musimy działać? Czy dzięki Internetowi i mediom społecznościowym demokracja może stać się bardziej „demokratyczna” ze względu na swój partycypacyjny charakter – czy też te technologie przynoszą wręcz odwrotny skutek?

Współczesna demokracja opiera się na zasadzie suwerenności ludu. Na naszej lekcji postaramy się rozstrzygnąć, co to oznacza w praktyce. Czy „lud” powinien rządzić bezpośrednio, czy też za pośrednictwem swoich przedstawicieli? Decyzja, kto zostanie owym przedstawicielem należy do obywateli, którzy wrzucają kartę do głosowania do urny wyborczej. Ale co się stanie, gdy przedstawiciele zapomną, kogo i po co reprezentują? I na koniec ważna kwestia: czy większość w demokracji, nawet zdecydowana większość, może decydować o wszystkim? Przecież mniejszość ma prawo myśleć i zachowywać się inaczej, stanowi bowiem część władzy w demokracji. Poszukamy wspólnie odpowiedzi na pytanie, czy należy na władzę ludu nałożyć ograniczenia, jeśli tak, to jakie.

Przedstawiamy 7 minilekcji obywatelskich, czyli siedem krótkich prezentacji multimedialnych. Slajdy można wyświetlać na YouTube lub prezentować jak plansze na ekranie komputera za pomocą programu Adobe Acrobat Raeader​.​ Minilekcje zostały tak pomyślane, aby wesprzeć nauczycieli w pracy na lekcji wiedzy o społeczeństwie w liceum ogólnokształcącym i technikum.

(dosłownie: władza ludu z greckiego demos – lud, kratos – władza)– ustrój, w którym władzę – bezpośrednio lub przez wybranych przedstawicieli – sprawują wszyscy obywatele (z wyjątkiem osób pozbawionych praw publicznych), a decyzje podejmowane są zgodnie z wolą większości głosujących. Demokracja bezpośrednia, z którą mieliśmy do czynienia w starożytnych Atenach,…

Wydaje się, że zwycięstwo demokracji nad innymi formami ustrojowymi jest ostateczne i ugruntowane. Wielu myślicieli już od kilkudziesięciu lat wyraża przekonanie, że jest to system będący szczytem osiągnięć ludzkości w dziedzinie organizacji politycznej państw i że nic nie jest w stanie go zastąpić.

Demokracja nie została dana ludziom raz na zawsze. Na przestrzeni dziejów można zauważyć, że państwa demokratyczne powstawały i upadały nie tylko ze względu na zagrożenia zewnętrzne, ale i z powodu zmian wewnętrznych.

W potocznym języku określenie reżim polityczny kojarzy się z władzą niedemokratyczną, nakładającą na obywatela wiele ograniczeń. W politologii jednak nie pojawia się element wartościujący. Pojęcie to oznacza regiment, czyli kierownictwo. Możemy zdefiniować je jako ściśle określony, uregulowany normami tryb postępowania ograniczający swobodę uczestników.

W życiu każdego człowieka bardzo ważną rolę odgrywają wartości, które wyznaje. Ich korzenie najczęściej sięgają religii, systemu wartości oraz ustroju politycznego, w jakim jednostka funkcjonuje. Pojęcie wartości demokratycznych jest trudne do zdefiniowania, ponieważ każdy może zwrócić uwagę na inny aspekt demokracji.

Słowo demokracja pojawiło się w starożytnej Grecji. Powstało z połączenia dwóch słów: demos – lud i kratos – władza, rząd. Oznaczało władzę ludu (ludowładztwo), czyli rządy ogółu obywateli. Najważniejszymi wartościami i zasadami greckiej demokracji były wolność i równość obywateli.