Od 1927 r. w Chinach niemal bez przerwy toczyły się walki pomiędzy wojskami nacjonalistów z partii Kuomintang pod dowództwem Czang Kaj‑szeka a komunistami Mao Zedonga, wspieranymi przez ZSRS. Wojnę domową przerwała w 1937 r. inwazja Japonii, ale po zakończeniu II wojny światowej zmagania wewnątrzchińskie rozgorzały na nowo. Dzięki pomocy sowieckiej komuniści zwyciężyli i w 1949 r. proklamowali Chińską Republikę Ludową (ChRL). Kolejne lata ich rządów były okresem wielkich przemian gospodarczych i społecznych: Wielkiego Skoku oraz rewolucji kulturalnej, które całkowicie odmieniły to państwo i jego mieszkańców.

Struktura społeczna i jej zmiana Współczesne społeczeństwa, czyli zbiorowości zamieszkujące dane terytorium, połączone więzami i wspólnymi instytucjami[1](np. społeczeństwo polskie), tworzą z reguły bardzo rozbudowane struktury. W ich obrębie funkcjonują grupy różniące się wykonywanym zawodem, pozycją społeczną, poczuciem tożsamości czy podzielające odmienne systemy wartości i poglądów. Te struktury…

W latach sześćdziesiątych wzrostowi dobrobytu na Zachodzie towarzyszyły głębokie przemiany społeczne. Jednocześnie w USA nasilały się protesty przeciw dyskryminacji Afroamerykanów. Protesty we Francji i w Zachodnich Niemczech oprócz haseł antywojennych i lewicowych w większym stopniu niż w USA eksponowały potrzebę demokratyzacji stosunków panujących na wyższych uczelniach. Napięcia w państwach bloku sowieckiego miały inny charakter. W Polsce doszło do tzw. wydarzeń marcowych, a w Czechosłowacji miała miejsce Praska Wiosna.

Świat Zachodu przeżył w latach 60. i 70. XX w. burzliwe przemiany w obyczajowości i w życiu codziennym. Większą rolę niż kiedykolwiek wcześniej odegrali w nich ludzie młodzi, nastawieni krytycznie wobec przeszłości oraz tradycyjnych wartości i instytucji. Młodzież i studenci kontestowali konsumpcyjny styl życia, kapitalizm, autorytety polityczne i wojnę w Wietnamie, walczyli o równouprawnienie czarnoskórych i kobiet, którzy z czasem zyskali istotne znaczenie w życiu społecznym i politycznym. Rewolucyjne zmiany znalazły wszechstronne odzwierciedlenie w muzyce, kinematografii, sztuce oraz w modzie.

W ciągu ostatniego stulecia Chiny przeszły przez bolesny, brutalny i nieprzewidywalny proces przemiany, którzy przekształcił organizację państwa, strukturę społeczeństwa, jego kulturę i świadomość. Chiny wyewoluowały z wieloetnicznej patriarchalnej monarchii absolutnej rządzonej przez klan cesarki (zwanej Cesarstwem Wielkiej Jasności, Da Qing) w nowoczesne centralistyczne autorytarne państwo rządzone przez Chińską Partię Komunistyczną (zwane Chińską Republiką Ludową).