system współpracy państw członkowskich mający na celu zapewnienie międzynarodowego bezpieczeństwa przez pokojowe rozwiązywanie konfliktów. Powstała w 1994 r. w wyniku przekształcenia działającej od początku lat siedemdziesiątych Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Zobacz w Encyklopedii PWN…

Winston Churchill, premier Wielkiej Brytanii, który zjednoczył naród w czasach nalot, był orędownikiem idei europejskiej integracji i jednym z pierwszych, którzy wezwali do utworzenia „Stanów Zjednoczonych Europy”.

Jeden z pierwszych manifestów na rzecz integracji europejskiej napisany w 1923 roku

Materiały powstały w ramach projektu R-EU-Connected, którego celem jest edukacja europejska. Uczniowie skupiają się na procesie decyzyjnym w UE. W efekcie przeprowadzonych warsztatów i zdobytej wiedzy przeprowadzają symulację obrad parlamentu europejskiego i próbują zająć stanowisko wokół jednego z trzech istotnych problemów globalnych (jak np. marnowanie żywności).

W tym materiale powtórzymy wiadomości z jednego z działów wiedzy o społeczeństwie. Powtórzenie opierać się będzie na zestawie ćwiczeń interaktywnych z zakresu NATO oraz pracy z tekstami źródłowymi i multimediami. W dalszej części znajdują się dokładniejsze informacje na temat tego, jak czytać polecenia oraz odpowiadać na pytania. Podpowiadamy, na co warto zwrócić uwagę.

Unia Europejska przeżyła w ostatnich latach kilka poważnych kryzysów, przede wszystkim ekonomiczny oraz imigracyjny. Oprócz tego – po raz pierwszy w historii – jeden z krajów członkowskich zdecydował się na opuszczenie tej organizacji. To wszystko skłania do pytań o przyszłość UE. Takie pytania były jednak zadawane od najwcześniejszych etapów integracji europejskiej w latach 50. XX wieku i zawsze wywoływały spory polityczne.

Organem odpowiedzialnym za prowadzenie polskiej polityki zagranicznej jest Rada Ministrów (Konstytucji RP art. 146 ust. 1), która zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa oraz sprawuje kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi. Osobą bezpośrednio odpowiedzialną za koordynację polityki zagranicznej w rządzie jest minister spraw zagranicznych. Minister nie realizuje samodzielnie polityki zagranicznej. Do dyspozycji ma służbę zagraniczną, czyli urzędników i dyplomatów pracujących w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Warszawie oraz na placówkach dyplomatycznych.

W tym materiale powtórzymy wiadomości z jednego z działów z wiedzy o społeczeństwie. Powtórzenie opierać się będzie na zestawie ćwiczeń interaktywnych z zakresu członków i kandydatów do Unii Europejskiej oraz pracy z tekstami źródłowymi i multimediami. W dalszej części znajdują się dokładniejsze informacje na temat tego, jak czytać polecenia oraz odpowiadać na pytania. Podpowiadamy, na co warto zwrócić uwagę.

Po zapoznaniu się z materiałem potrafię: przedstawić główne etapy integracji europejskiej; wyjaśnić, na czym polega zasada pomocniczości i solidarności; wymienić podstawowe prawa obywatela Unii Europejskiej.

Obecnie na świecie istnieje wiele różnych organizacji międzynarodowych skupiających w swoich szeregach wszystkie lub część państw. Jednak jedyną uniwersalną organizacją międzynarodową, która działa na rzecz bezpieczeństwa i współpracy na świecie, jest Organizacja Narodów Zjednoczonych. Oczywiście funkcjonują też organizacje regionalne i subregionalne o mniejszym zasięgu oddziaływania niż ONZ, ale realizowane przez nie zadania i znaczenie są bardzo duże. Należą do nich państwa z danego regionu lub kontynentu, zajmują się życiem i zdrowiem ludzi albo też konkretnym działem gospodarki lub polityki.