unowocześnienie. W naukach społecznych termin ten służy do opisu procesu wieloaspektowej przemiany społeczeństwa tradycyjnego w społeczeństwo nowoczesne. Podstawą funkcjonowania nowoczesnego społeczeństwa jest w większym stopniu sformalizowane prawo niż obyczaje i tradycje, a uprawnienia jednostek poprzedzają powinności wspólnotowe.

postawa  społeczno-polityczna uznająca interesy narodowe za najważniejszą wartość (egoizm narodowy); łączy się często z poczuciem wyższości swojego narodu wobec innych. Skrajnego nacjonalistę, odczuwającego nienawiść wobec innych narodów, nazywamy szowinistą. Partie nacjonalistyczne głoszą, że zadaniem państwa jest ochrona interesów własnego narodu, np. przez kontrolę wolnego rynku w celu ochrony gospodarki (protekcjonizm),…

duża, niesformalizowana grupa społeczna, którą łączą tradycja, kultura oraz historia i która samą siebie postrzega jako wspólnotę o jednej tożsamości. Członkowie narodu posługują się zwykle jednym językiem i mają wspólne pochodzenie – warto jednak wiedzieć, że są narody, które mówią różnymi językami (Szwajcarzy) i których nie łączy wspólne pochodzenie (Ame-…

(Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego) – pakt militarny utworzony w 1949 r. przez Stany Zjednoczone, Kanadę i państwa Europy Zachodniej. Intencją założycieli było zwiększenie bezpieczeństwa państw członkowskich przez stworzenie jednolitego systemu obrony i powołanie wspólnego dowództwa wojsk Sojuszu. Uzasadnieniem tych poczynań była przede wszystkim agresywna postawa Związku Radzieckiego i jego satelitów. Po…

 radykalna forma faszyzmu, która narodziła się w Niemczech na początku XX wieku. Naziści głosili przekonanie o wyższości rasy aryjskiej nad innymi. Mówili też o konieczności poszerzania „przestrzeni życiowej” (niem. Lebensraum), czyli zdobywania nowych terenów do zasiedlenia przez Niemców. Zamierzano je uzyskać kosztem„ludności niższej rasowo”, np. Słowian. Nazizm zakładał także eksterminację…

sposób wypracowania wspólnego rozwiązania w sytuacji konfliktu wartości, sprzecznych celów, interesów i innych rozbieżności. Polega na wzajemnym przekonywaniu się, ustępstwach i dążeniu do kompromisu, tak by uzgodnić stanowisko w ważnej dla stron sprawie.

(od łac. nepos – bratanek, wnuk) – faworyzowanie krewnych i przyjaciół przez funkcjonariuszy publicznych i inne wpływowe osoby przy mianowaniu na stanowiska publiczne, np. urzędy centralne i samorządowe, spółki skarbu państwa czy przedsiębiorstwa samorządowe. Nepotyzm (nazywany też kumoterstwem) zaliczany jest do działań korupcyjnych.

bezstronność państwa w sprawach wiary, wyrażająca się w nienarzucaniu obywatelom żadnego światopoglądu czy wyznania i przestrzeganiem zasady rozdziału Kościoła od państwa.

w prawie karnym osoba, która nie skończyła 17 lat i popełniła przestępstwo lub niektóre wykroczenia albo nie skończyła 18 lat i jest zdemoralizowana.

aprobowany przez daną grupę czy społeczność sposób zachowania w danej sytuacji. Istnieje wiele rodzajów norm: religijne, moralne, obyczajowe, prawne. Nieprzestrzeganie normy zagrożone jest sankcją uzależnioną od rodzaju normy (np. sankcją za naruszenie normy obyczajowej nakazującej ustępowanie starszym miejsca w autobusie będą zapewne negatywne reakcje i wypowiedzi współpasażerów, natomiast złamanie prawa…