3.9 charakteryzuje przemiany społeczno-obyczajowe określane jako „rewolucja 1968 roku” (m.in. rewolta studencka, „rewolucja seksualna”) oraz ich intelektualne inspiracje (neomarksizm, „nowa lewica”)
Udostępnij
Skopiowano
Materiały
Współczesne zmiany społeczne i nowe ruchy protestu
Struktura społeczna i jej zmiana Współczesne społeczeństwa, czyli zbiorowości zamieszkujące dane terytorium, połączone więzami i wspólnymi instytucjami[1](np. społeczeństwo polskie), tworzą z reguły bardzo rozbudowane struktury. W ich obrębie funkcjonują grupy różniące się wykonywanym zawodem, pozycją społeczną, poczuciem tożsamości czy podzielające odmienne systemy wartości i poglądów. Te struktury…
Skopiowano
Rok 1968
W latach sześćdziesiątych wzrostowi dobrobytu na Zachodzie towarzyszyły głębokie przemiany społeczne. Jednocześnie w USA nasilały się protesty przeciw dyskryminacji Afroamerykanów. Protesty we Francji i w Zachodnich Niemczech oprócz haseł antywojennych i lewicowych w większym stopniu niż w USA eksponowały potrzebę demokratyzacji stosunków panujących na wyższych uczelniach. Napięcia w państwach bloku sowieckiego miały inny charakter. W Polsce doszło do tzw. wydarzeń marcowych, a w Czechosłowacji miała miejsce Praska Wiosna.
Skopiowano
Lata 60 i 70 XX wieku: czas buntowników. Rewolucja obyczajowa, bunty studenckie, ruchy młodzieżowe i subkultury, rosnąca rola kobiet.
Świat Zachodu przeżył w latach 60. i 70. XX w. burzliwe przemiany w obyczajowości i w życiu codziennym. Większą rolę niż kiedykolwiek wcześniej odegrali w nich ludzie młodzi, nastawieni krytycznie wobec przeszłości oraz tradycyjnych wartości i instytucji. Młodzież i studenci kontestowali konsumpcyjny styl życia, kapitalizm, autorytety polityczne i wojnę w Wietnamie, walczyli o równouprawnienie czarnoskórych i kobiet, którzy z czasem zyskali istotne znaczenie w życiu społecznym i politycznym. Rewolucyjne zmiany znalazły wszechstronne odzwierciedlenie w muzyce, kinematografii, sztuce oraz w modzie.
Skopiowano
Współczesna filozofia polityki: Nowa Lewica
Czy wysoko rozwinięte społeczeństwa kapitalistyczne tworzą jednowymiarowego człowieka? W systemie, który opiera się na zasadzie wydajności, jednostka staje się przede wszystkim wytwórcą i konsumentem. Ludzkie potrzeby i aspiracje ulegają ujednoliceniu. Stajemy się niewolnikami konsumpcji i zakładnikami technologii. W 1964 r. Herbert Marcuse opublikował książkę Człowiek jednowymiarowy. Badania nad ideologią rozwiniętego społeczeństwa przemysłowego. Jego idee podchwyciła kontestująca młodzież i nonkonformistyczne grupy mniejszości. Obecnie hasła Nowej Lewicy powracają w ruchu oburzonych, wciąż jednak nie wiadomo, jaki ma być alternatywny projekt.
Skopiowano